در سال های اخیر، مسئله مدیریت پسماند ها و زباله های صنعتی به یکی از چالش های اساسی محیط زیستی جوامع تبدیل شده است. یکی از این پسماند ها، لاستیک های فرسوده خودروها می باشند که به دلیل پایداری بالای مواد تشکیل دهنده آنها، تجزیه طبیعی آنها بسیار طولانی است و به آلودگی محیط زیست منجر می شود. در این راستا، تکنولوژی پیرولیز به عنوان یکی از روش های مؤثر بازیافت لاستیک های فرسوده مطرح شده است. و کسب و کارهای زیادی تلاش کرده اند تا در زمینه طرح احداث واحد بازیافت لاستیک پیرولیز سرمایه گذاری کنند.
پیرولیز فرآیندی است که طی آن لاستیک های فرسوده در محیط بی هوازی و با حرارت دادن به مواد اولیه تجزیه شده و به محصولات با ارزش افزوده همچون روغن، زغال و گاز تبدیل می شوند. این محصولات می توانند به عنوان مواد خام در فرآیند های صنعتی مختلف مورد استفاده قرار گیرند.
در این مقاله، تیم آسان مشاور در تلاش است تا استفاده از روش پیرولیز برای بازیافت لاستیک های فرسوده را به عنوان یک کسب و کاری موثر در صنعت جهانی مطرح کند، در همین حین، به بررسی مراحل مختلف این فرآیند، مزایا و چالش های آن، و همچنین الزامات مورد نیاز برای راه اندازی این کسب و کار نیز می پردازیم.
- بازیافت لاستیک
- فرآیند پیرولیز لاستیک
- تولید پیرولیز در مقیاس تجاری
- ماشین آلات مورد استفاده در روش پیرولیز
- راه اندازی واحد بازیافت لاستیک به روش پیرولیز
- ۱) مطالعه بازار و امکان سنجی:
- ۲) تهیه طرح توجیهی کسب و کار:
- ۳) اخذ مجوزهای مورد نیاز:
- ۴) تأمین منابع مالی:
- ۵) انتخاب محل قرارگیری واحد تولیدی:
- ۶) خرید تجهیزات مورد نیاز:
- ۷) تأمین نیروی انسانی:
- ۸) تأمین مواد اولیه و راه اندازی خط تولید:
- ۹) بازاریابی و فروش:
- ۱۰) مدیریت و نظارت بر کیفیت:
- معرفی کد آیسیک مرتبط با طرح احداث واحد بازیافت لاستیک پیرولیز
- بررسی وضعیت بازار داخل و خارج در طرح احداث واحد بازیافت لاستیک پیرولیز
- تحلیل SWOT طرح توجیهی احداث واحد بازیافت لاستیک پیرولیز
بازیافت لاستیک
لاستیک یکی از مهم ترین مواد در دنیای مدرن است که در طیف گسترده ای از کاربرد ها، از جمله ساخت و ساز، حمل و نقل و صنعت استفاده می شود. با این حال، لاستیک ماده ای بادوام است که به طور طبیعی تجزیه نمی شود. این امر منجر به انباشت لاستیک های ضایعاتی در محل های دفن زباله و سایر مکان ها می شود که می تواند برای محیط زیست مضر باشد.
بازیافت لاستیک به عنوان راه حلی پایدار برای مشکل ضایعات لاستیک به شمار می رود. بازیافت لاستیک فرآیندی است که طی آن لاستیک های ضایعاتی به محصولات جدید تبدیل می شوند. این کار به منظور کاهش حجم زباله های لاستیکی، صرفه جویی در منابع طبیعی و کاهش آلودگی محیط زیست انجام می شود.
دو روش اصلی برای بازیافت لاستیک وجود دارد:
۱) بازیافت مکانیکی: در این روش، لاستیک های ضایعاتی به قطعات کوچکتر خرد شده و سپس برای تولید محصولات جدید که در ادامه بررسی می کنیم، استفاده می شوند. محصولاتی مانند:
سطح پوش های لاستیکی: از گرانول های لاستیکی برای ساخت زمین های ورزشی، کفپوش های پارکینگ، و مسیرهای پیاده روی استفاده می شود.
مواد اولیه لاستیکی: از پودر لاستیک برای تولید محصولات جدید لاستیکی مانند شیلنگ، تسمه نقاله و قطعات خودرو استفاده می شود.
پرکننده ها: از لاستیک خرد شده می توان به عنوان پرکننده در آسفالت، بتن و سایر مصالح ساختمانی استفاده کرد.
۲) بازیافت شیمیایی: در این روش، لاستیک های ضایعاتی در دمای بالا و در غیاب اکسیژن تجزیه می شوند. این فرآیند که به آن پیرولیز گفته می شود، مخلوطی از گاز، مایع و جامد تولید می کند.
گاز: می تواند به عنوان سوخت استفاده شود.
مایع: می تواند به عنوان سوخت یا مواد اولیه شیمیایی استفاده شود.
جامد (کربن سیاه): می تواند در ساخت محصولات جدید مانند لاستیک، رنگ و پلاستیک استفاده شود.
مزایای بازیافت لاستیک
بازیافت لاستیک به کاهش حجم زباله های لاستیکی که در محل های دفن زباله ها انباشته می شوند کمک می کند. همچنین این عمل، نیاز به مواد اولیه جدید مانند نفت و لاستیک طبیعی را کاهش می دهد. که این مهم، باعث صرفه جویی در منابع طبیعی می شود. همچنین بازیافت لاستیک به کاهش آلودگی آب و هوای ناشی از دفع و سوزاندن لاستیک های ضایعاتی کمک شایانی می کند. و در نهایت، صنعت بازیافت لاستیک فرصت های شغلی جدیدی ایجاد می کند، که با توجه به نیاز امروز جامعه، می تواند مفید واقع شود.
بیشتر بخوانید: احداث مینی پالایشگاه
چالش های بازیافت لاستیک
فرآیند بازیافت لاستیک می تواند پرهزینه باشد، به خصوص استفاده از روش بازیافت شیمیایی، می تواند چالش های زیادی را در بحث هزینه به همراه داشته باشد. فرآیند بازیافت لاستیک، به ویژه پیرولیز، می تواند آلاینده هایی مانند دود و گازهای گلخانه ای تولید کند. و در پایان، نکته ی حائز اهمیت این است که تقاضا برای محصولات بازیافتی لاستیک همیشه به اندازه کافی بالا نیست.
با وجود این چالش ها، بازیافت لاستیک فواید قابل توجهی برای محیط زیست و اقتصاد دارد. با توسعه فناوری های جدید و افزایش تقاضا برای محصولات بازیافتی، بازیافت لاستیک به طور فزاینده ای مهم خواهد شد. درادامه به معرفی روش پیرولیز به عنوان روشی شیمیایی در بازیافت لاستیک می پردازیم.
پیرولیز لاستیک
پیرولیز (Pyrolysis) یک فرآیند گرما زدایی است که در آن لاستیک در دمای بالا (معمولاً بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ درجه سانتیگراد) و در غیاب اکسیژن تجزیه می شود. این روش یک روش امیدوار کننده برای بازیافت لاستیک و تبدیل آن به محصولات با ارزش است. با توسعه فناوری های جدید و افزایش تقاضا برای محصولات بازیافتی و همچنین افزایش نگرانی های زیست محیطی، انتظار می رود که نقش پیرولیز در صنعت بازیافت لاستیک در سال های آینده افزایش یابد.
امروزه، تحقیقات زیادی در این حوزه در حال انجام است تا فرآیند پیرولیز را کارآمدتر و سازگارتر با محیط زیست کند. تعدادی شرکت نیز در حال توسعه و تجاری سازی فناوری های پیرولیز برای بازیافت لاستیک هستند. پیرولیز بخشی از یک استراتژی جامع برای مدیریت ضایعات لاستیک است که شامل سایر روش های بازیافت مانند بازیافت مکانیکی نیز می شود.
مزایای پیرولیز در بازیافت لاستیک
پیرولیز می تواند برای بازیافت انواع مختلف لاستیک، از جمله لاستیک های ولکانیزه و غیر ولکانیزه، لاستیک های طبیعی و مصنوعی و لاستیک های آلوده به مواد شیمیایی یا فلزات سنگین استفاده شود. پیرولیز می تواند تا ۸۰ درصد از لاستیک ضایعاتی را به محصولات قابل استفاده تبدیل کند. فرآیند پیرولیز، حجم لاستیک ضایعاتی را تا ۹۰ درصد کاهش می دهد. همچنین، پیرولیز محصولات با ارزشی مانند روغن های نفتی مصنوعی، کربن سیاه و گاز قابل احتراق تولید می کند.
معایب پیرولیز در بازیافت لاستیک
فرآیند پیرولیز به انرژی زیادی نیاز دارد که می تواند هزینه آن را بالا ببرد. پیرولیز می تواند آلاینده هایی مانند دود و گازهای گلخانه ای تولید کند. فرآیند پیرولیز به تجهیزات پیچیده و گران قیمتی نیاز دارد. پیرولیز یک فرآیند شیمیایی خطرناک است که باید توسط پرسنل آموزش دیده انجام شود. برای جلوگیری از انفجار یا آتش سوزی باید اقدامات ایمنی لازم اتخاذ شود. آلاینده های تولید شده توسط پیرولیز باید به طور مناسب تصفیه و دفع شوند. با وجود معایب و ملاحظات ایمنی، پیرولیز یک روش امیدوارکننده برای بازیافت لاستیک است که می تواند به کاهش ضایعات لاستیکی، حفظ منابع طبیعی و جلوگیری از آلودگی محیط زیست کمک کند.
فرآیند پیرولیز لاستیک
پیرولیز لاستیک فرآیندی پیچیده است که شامل مراحل مختلفی به شرح زیر می باشد:
۱. جمع آوری و آماده سازی:
در این مرحله، لاستیک های ضایعاتی از منابع مختلف مانند مراکز اسقاط خودرو، کارخانه های تولیدی لاستیک و محل های دفن زباله جمع آوری می شوند. لاستیک های جمع آوری شده باید از نظر جنس، اندازه و میزان آلودگی مرتب شوند. سپس لاستیک ها تمیز شده و به قطعات کوچکتر خرد می شوند تا برای فرآیند پیرولیز آماده شوند.
۲. تغذیه:
قطعات خرد شده لاستیک به داخل راکتور پیرولیز تغذیه می شوند. راکتور پیرولیز یک محفظه فولادی است که می تواند دماهای بالا را تحمل کند.
۳. گرمایش:
در داخل راکتور، لاستیک ها در معرض گرمای شدید قرار می گیرند. منبع گرما می تواند از طریق سوزاندن گاز طبیعی، زغال سنگ یا برق تأمین شود. دمای دقیق و زمان گرمایش بسته به نوع لاستیک، اندازه قطعات و محصولات مورد نظر متفاوت خواهد بود.
۴. تجزیه:
در اثر گرمای شدید، مولکول های بلند زنجیره لاستیک شکسته شده و به مولکول های کوچکتر گاز، مایع و جامد تبدیل می شوند. این فرآیند که به آن تجزیه حرارتی می گویند، در غیاب اکسیژن (محیط بدون هوا) انجام می شود.
۵. جداسازی:
مخلوط حاصل از گاز، مایع و جامد از راکتور خارج شده و به واحدهای جداسازی منتقل می شود. در این واحدها، از روش های مختلفی مانند تغلیظ، تقطیر و رسوب گذاری برای جداسازی هر یک از اجزای این مخلوط استفاده می شود.
۶. تصفیه:
محصولات حاصل از جداسازی ممکن است حاوی ناخالصی باشند و نیاز به تصفیه بیشتر داشته باشند. فرآیند تصفیه می تواند شامل حذف آلاینده هایی مانند فلزات سنگین، ذرات معلق و ترکیبات گوگردی باشد.
۷. ذخیره سازی:
محصولات نهایی فرآیند پیرولیز شامل موارد زیر می باشند:
گاز: می تواند به عنوان سوخت برای گرمایش، تولید برق یا راه اندازی موتورها استفاده شود.
روغن پیرولیز: می تواند به عنوان سوخت برای حمل و نقل یا مواد اولیه شیمیایی برای تولید محصولات مختلف مانند حلال ها، روان کننده ها و افزودنی های پلاستیکی استفاده شود.
کربن سیاه: می تواند در ساخت محصولات مختلف مانند لاستیک جدید، رنگ، پلاستیک، جوهر و لوازم آرایشی استفاده شود.
فولاد: از بازیافت سیم های فولادی موجود در لاستیک ها به دست می آید.
این محصولات در مخازن یا ظروف مناسب ذخیره سازی می شوند. و سپس برای استفاده در صنایع مختلف یا برای صادرات استفاده می شوند.
بیشتر بخوانید: طرح احداث واحد بازیافت فلزات
تولید پیرولیز در مقیاس تجاری
پیرولیز لاستیک در حال حاضر در مقیاس های مختلفی از آزمایشگاهی تا تجاری انجام می شود. با این حال، تولید پیرولیز در مقیاس تجاری با چالش های متعددی روبرو است که باید برای موفقیت این فرآیند برطرف شوند.
چالش های تولید پیرولیز در مقیاس تجاری:
هزینه های سرمایه گذاری: ساخت و راه اندازی یک کارخانه پیرولیز در مقیاس تجاری می تواند سرمایه گذاری قابل توجهی را به همراه داشته باشد.
پیچیدگی فرآیند: فرآیند پیرولیز پیچیده است و نیاز به تخصص و تجهیزات فنی دارد.
کنترل کیفیت: تولید محصولات با کیفیت ثابت و مطابق با استانداردهای مورد نظر می تواند چالش برانگیز باشد.
آلودگی: فرآیند پیرولیز می تواند آلاینده هایی مانند دود و گازهای گلخانه ای تولید کند که باید به طور موثر مدیریت شوند.
بازار: تقاضا برای محصولات پیرولیز لاستیک مانند روغن پیرولیز و کربن سیاه همیشه به اندازه کافی بالا نیست.
راهکارهای غلبه بر چالش های تولید پیرولیز در مقیاس تجاری:
توسعه فناوری های جدید: توسعه فناوری های جدید و کارآمدتر می تواند هزینه های تولید را کاهش دهد و کیفیت محصولات را افزایش دهد.
حمایت های دولتی: حمایت های دولتی مانند یارانه ها و مشوق های مالی می تواند به سرمایه گذاری در این صنعت و توسعه آن در مقیاس تجاری کمک کند.
افزایش آگاهی: افزایش آگاهی از مزایای زیست محیطی و اقتصادی پیرولیز لاستیک می تواند تقاضا برای محصولات این فرآیند را افزایش دهد.
مدیریت مؤثر آلاینده ها: پیاده سازی سیستم های تصفیه پیشرفته و رعایت مقررات زیست محیطی می تواند به کاهش آلاینده های ناشی از فرآیند پیرولیز کمک کند.
ایجاد زنجیره تأمین پایدار: ایجاد زنجیره تامین پایدار برای مواد اولیه و محصولات نهایی می تواند به ثبات و کارایی فرآیند پیرولیز کمک کند.
با وجود چالش های موجود، تولید پیرولیز در مقیاس تجاری پتانسیل قابل توجهی برای تبدیل شدن به یک صنعت پایدار و سودآور دارد. پیرولیز می تواند راه حلی برای مشکل ضایعات لاستیک ارائه دهد، محصولات با ارزشی تولید کند و به حفظ منابع طبیعی و محیط زیست کمک کند. با توسعه فناوری های جدید، افزایش تقاضا برای محصولات پایدار و حمایت های دولتی، انتظار می رود که تولید پیرولیز در مقیاس تجاری در سال های آینده به رشد خود ادامه دهد.
ماشین آلات مورد استفاده در روش پیرولیز
۱) دستگاه خردکن: این دستگاه لاستیک های فرسوده را به قطعات کوچک تر خرد میکند تا برای فرآیند پیرولیز آماده شوند. ظرفیت این دستگاه، بسته به اندازه واحد تولید، معمولاً ۵۰۰_۲۰۰۰ کیلوگرم در ساعت می باشد.
۲) کوره پیرولیز: در این دستگاه قطعات خرد شده لاستیک در محیط بیهوازی و با دمای بالا (حدود ۴۰۰_۸۰۰ درجه سلسیوس) قرار گرفته و تحت فرآیند پیرولیز قرار میگیرند. در طی این فرآیند، لاستیک به مواد اصلی آن (روغن، کربن، فلزات) تجزیه میشود.
۳) سیستم تقطیر: این سیستم روغن تولید شده در کوره پیرولیز را تصفیه و تفکیک میکند. ظرفیت آن متناسب با ظرفیت کوره پیرولیز است.
۴) دستگاه های مربوط به تصفیه آب و گاز: گازهای تولید شده در کوره پیرولیز، همچنین آب های زائد تولید شده، قبل از انتشار به محیط، توسط دستگاه های مربوطه تصفیه و پاکسازی می شوند. و ظرفیت این دستگاه ها متناسب با ظرفیت کوره پیرولیز خواهد بود.
۵) تجهیزات جابه جایی: مواد اولیه و محصولات تولید شده پس از انجام مراحل تجزیه لاستیک به مواد اصلی آن، بارگیری می شوند و به محل مناسب منتقل می شوند.
ظرفیت و مشخصات دقیق هر یک از تجهیزات بسته به اندازه و ظرفیت کل واحد تولید متفاوت خواهد بود و باید توسط مهندسان متخصص بررسی و تعیین گردد.
راه اندازی واحد بازیافت لاستیک به روش پیرولیز
راهاندازی این نوع واحد تولیدی، شامل مراحل متعددی است که طی کردن این مراحل نیاز به برنامه ریزی مناسب است. در این قسمت به بررسی جزئی هر یک از مراحل به صورت جداگانه می پردازیم:
۱) مطالعه بازار و امکان سنجی:
به عنوان اولین قدم، بهتر است که میزان تقاضا برای محصولات نهایی پیرولیز را در منطقه خود ارزیابی کنید. در ادامه، شناسایی رقبا و تحلیل وضعیت رقابتی، بررسی روندها و همچنین چشمانداز بازار در آینده به عنوان نکاتی کلیدی قبل از شروع این فعالیت باید مورد بررسی قرار بگیرند.
۲) تهیه طرح توجیهی کسب و کار:
در این مرحله، بهتر است توسط مشاورین کسب و کار یک گزارش کاملی تهیه شود که در آن جزئیات فرآیند، هزینه های پیش رو، پیش بینی نسبی سود پروژه، منابع انسانی مورد نیاز و سایر موارد مورد توجه در پروژه نوشته شود.
۳) اخذ مجوزهای مورد نیاز:
برای تأسیس واحد پیرولیز لاستیک، لازم است مجوزهای لازم از مراجع ذیصلاح مانند سازمان صنعت، معدن و تجارت و اداره کل محیط زیست استان مربوطه اخذ شود. همچنین، بسته به نوع فعالیت و ظرفیت تولید، ممکن است نیاز به اخذ مجوزهای دیگری مانند مجوز آتش نشانی، مجوز بهداشت و پروانه بهره برداری نیز باشد.
۴) تأمین منابع مالی:
منابع مالی لازم برای راه اندازی واحد را تأمین کنید. این می تواند از طریق سرمایه گذاری شخصی، وام بانکی یا جذب سرمایه گذار انجام شود.
۵) انتخاب محل قرارگیری واحد تولیدی:
مکانی مناسب برای احداث واحد تولیدی با توجه به الزامات زیست محیطی و دسترسی به امکانات مانند برق، آب و حمل و نقل انتخاب کنید.
۶) خرید تجهیزات مورد نیاز:
پس از معین کردن محل واحد تولیدی، باید تجهیزات مورد نیاز مانند رآکتور پیرولیز، سیستم خنک کننده، واحد جداسازی، تجهیزات کنترل و دیگر تجهیزات مورد نظر تهیه شوند. سپس، این تجهیزات باید طبق دستورالعمل سازنده نصب و راه اندازی شوند.
۷) تأمین نیروی انسانی:
استخدام افراد متخصص و آموزش دیده برای کار در واحد پیرولیز، شامل اپراتورها، تعمیرکاران و پرسنل اداری، از دیگر الزامات راه اندازی این واحدها می باشد.
۸) تأمین مواد اولیه و راه اندازی خط تولید:
در این مرحله، کیفیت و مشخصات لاستیک های مستعمل برای تطبیق با فرآیند پیرولیز مورد بررسی قرار می گیرد. حال وقت آن است که با توجه به تجهیزات فعال شده به بازیافت لاستیک ها بپردازیم.
۹) بازاریابی و فروش:
پس از شروع تولید با توجه به نیاز و تقاضای بازار،وقت آن است که از طریق شیوه های مختلف تبلیغات، به معرفی محصولات خود بپردازیم.
۱۰) مدیریت و نظارت بر کیفیت:
در این مرحله از کار باید تجهیزات را به طور منظم بررسی کنید تا از عملکرد و ایمنی آن ها اطمینان حاصل کنید و محصولات با کیفیت بالاتری را تولید و به فروش برسانید.
معرفی کد آیسیک مرتبط با طرح احداث واحد بازیافت لاستیک پیرولیز
کد آیسیک بازیافت ضایعات و محصولات لاستیکی: ۳۷۲۰۳۱۲۳۱۷
بررسی وضعیت بازار داخل و خارج در طرح احداث واحد بازیافت لاستیک پیرولیز
بررسی بازار داخلی در بازیافت لاستیک پیرولیز
در ایران، سالانه حجم قابل توجهی لاستیک فرسوده به عنوان ضایعات تولید می شود که بخش عمده ای از آن به طور غیر اصولی دفع و یا انباشته می شود. ظرفیت واحدهای موجود بازیافت لاستیک در ایران به روش های سنتی و نوین، به طور قابل ملاحظه ای کمتر از حجم ضایعات لاستیکی تولید شده در کشور است. در سال های اخیر، توجه به موضوع بازیافت لاستیک و استفاده از روش های نوین مانند پیرولیز برای تبدیل ضایعات لاستیک به محصولات با ارزش افزوده، افزایش یافته است.
فرصت های بازار داخلی:
نیاز صنایع داخلی به محصولات پیرولیز: صنایع مختلفی در ایران مانند صنایع لاستیک سازی، رنگ سازی، نساجی و تولید لوله های پلاستیکی، از محصولات تولیدی پیرولیز لاستیک مانند روغن، دوده و سیم فولادی استفاده می کنند.
صادرات محصولات: با توجه به کیفیت و مرغوبیت محصولات تولیدی پیرولیز در ایران، می توان نسبت به صادرات این محصولات به کشورهای دیگر نیز اقدام کرد.
حمایت های دولتی: در سال های اخیر، دولت ایران اقداماتی در راستای حمایت از توسعه ی صنعت بازیافت لاستیک و تشویق سرمایه گذاری در این حوزه انجام داده است.
چالش های بازار داخلی:
کمبود دانش فنی: در حال حاضر، دانش فنی کافی در زمینه ی پیرولیز لاستیک در ایران وجود ندارد و نیاز به انتقال دانش و فناوری از کشورهای پیشرفته در این زمینه احساس می شود.
هزینه های بالا: احداث و راه اندازی واحدهای پیرولیز لاستیک نیازمند سرمایه گذاری اولیه ی بالایی است که می تواند برای برخی از سرمایه گذاران چالش برانگیز باشد.
رقابت: در حال حاضر، تعداد محدودی از واحدهای پیرولیز لاستیک در ایران فعال هستند و با افزایش تعداد واحدها، رقابت در این بازار نیز افزایش خواهد یافت.
با توجه به حجم بالای ضایعات لاستیک در ایران، توجه به بازیافت و استفاده از روش های نوین مانند پیرولیز، می تواند فرصت های مناسبی را در این بازار ایجاد کند. با وجود برخی از چالش ها، مزایای پیرولیز لاستیک مانند تولید محصولات با ارزش، کاهش آلایندگی و ایجاد اشتغال، این روش را به عنوان یک گزینه ی جذاب برای سرمایه گذاری در ایران مطرح می کند.
بررسی بازار خارجی در بازیافت لاستیک پیرولیز
استفاده از روش پیرولیز برای بازیافت لاستیک در حال حاضر در بسیاری از کشورهای جهان به کار گرفته میشود. حجم بازار جهانی بازیافت لاستیک به روش پیرولیز در سال ۲۰۲۳ حدود ۱۰ میلیارد دلار تخمین زده شده است و پیش بینی می شود که با نرخ رشد سالانه ۵ درصد، تا سال ۲۰۲۸ به ۱۵ میلیارد دلار برسد. وضعیت بازار در برخی از کشورهای مهم:
چین: چین بزرگترین بازار بازیافت لاستیک به روش پیرولیز در جهان است. حجم بازار این کشور در سال ۲۰۲۳ حدود ۴ میلیارد دلار تخمین زده شده است و پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۲۸ به ۶ میلیارد دلار برسد.
هند: هند دومین بازار بزرگ بازیافت لاستیک به روش پیرولیز در جهان است. حجم بازار این کشور در سال ۲۰۲۳ حدود ۲ میلیارد دلار تخمین زده شده است و پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۲۸ به ۳ میلیارد دلار برسد.
ایالات متحده آمریکا: حجم بازار بازیافت لاستیک به روش پیرولیز در ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۲۳ حدود ۱ میلیارد دلار تخمین زده شده است و پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۲۸ به ۱.۵ میلیارد دلار برسد.
اروپا: حجم بازار بازیافت لاستیک به روش پیرولیز در اروپا در سال ۲۰۲۳ حدود ۱ میلیارد دلار تخمین زده شده است و پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۲۸ به ۱.۲ میلیارد دلار برسد.
ژاپن: حجم بازار بازیافت لاستیک به روش پیرولیز در ژاپن در سال ۲۰۲۳ حدود ۵۰۰ میلیون دلار تخمین زده شده است و پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۲۸ به ۷۰۰ میلیون دلار برسد.
تحلیل SWOT طرح توجیهی احداث واحد بازیافت لاستیک پیرولیز
در مورد تحلیل SWOT برای بازیافت لاستیک به روش پیرولیز در ایران، موارد زیر قابل بررسی است:
نقاط قوت (Strengths):
معرفی تکنولوژی پیرولیز به عنوان یک فرآیند شناخته شده و مورد تأیید برای بازیافت لاستیک
برخورداری از پتانسیل بالای تولید ضایعات لاستیکی در ایران
امکان تولید محصولات با ارزش افزوده بالا مانند روغن، کربن و گاز از فرآیند پیرولیز
دسترسی به نیروی کار ماهر و دانش فنی مورد نیاز در ایران
نقاط ضعف (Weaknesses):
هزینههای سرمایه گذاری اولیه بالا برای واحد های پیرولیز لاستیک
نیاز به سرمایه گذاری در زیرساخت های جمع آوری و حمل و نقل لاستیکهای مستعمل
محدودیت در دسترسی به مواد اولیه با کیفیت مطلوب در بازار داخلی
پایین بودن آگاهی عمومی در مورد مزایای بازیافت لاستیک
فرصتها (Opportunities):
رشد تقاضای داخلی برای محصولات بازیافتی لاستیک
حمایتهای دولتی برای توسعه زیرساختها و تکنولوژی های بازیافت
افزایش آگاهی عمومی در مورد اهمیت بازیافت لاستیک
صادرات محصولات بازیافتی به بازارهای منطقهای و بینالمللی
تهدیدها (Threats):
رقابت با سایر روش های دفع ضایعات لاستیکی مانند دفن یا سوزاندن
واردات محصولات جایگزین از کشورهای دیگر
نوسانات قیمت مواد اولیه و محصولات نهایی در بازار داخلی و جهانی
تغییرات قوانین و الزامات زیست محیطی در صنعت بازیافت
تحلیل SWOT میتواند چارچوبی برای بررسی امکانسنجی و طراحی استراتژیهای توسعه صنعت بازیافت لاستیک به روش پیرولیز در ایران ارائه کند.
بررسی شاخص های مالی طرح احداث واحد بازیافت لاستیک پیرولیز
ظرفیت تولید سالانه: ۶ هزار تن
مساحت زمین مورد نیاز: ۵۰۰۰ متر مربع
زیربنای کل: ۸۰۰ مترمربع
تعداد نیروی انسانی مورد نیاز: ۱۲ نفر
میزان سرمایه گذاری ثابت: ۲۱۵ هزار دلار
ارزش ماشین آلات و تجهیزات: ۶۰ هزار دلار
نرخ بازده داخلی: ۳۶ درصد
در نهایت
بازیافت لاستیک به روش پیرولیز گامی مهم در جهت حفظ محیط زیست و توسعه پایدار است. با سرمایه گذاری در این صنعت و غلبه بر چالش های موجود، می توان از مزایای قابل توجه اقتصادی و زیست محیطی آن بهره مند شد.