طرح احداث مینی پالایشگاه (مینی ریفاینری)

در دنیای امروز، انرژی یکی از مهم‌ترین مولفه‌ های توسعه و پیشرفت جوامع به شمار می‌رود. نفت به عنوان یکی از منابع اصلی انرژی، نقش حیاتی در تأمین نیازهای مختلف بشر ایفا می‌کند. با افزایش تقاضای جهانی برای نفت و فرآورده‌ های نفتی، طرح احداث مینی پالایشگاه‌ ها به عنوان راهکاری نوین برای تولید و عرضه این فرآورده ‌ها در مناطق مختلف جهان مورد توجه قرار گرفته است.

احداث این نوع پالایشگاه ها در مقیاس کوچک می‌تواند فرصتی جذاب برای سرمایه‌ گذاران در کشورهای در حال توسعه، به خصوص آنهایی که منابع نفت خام دارند، باشد. این تأسیسات می‌تواند به استقلال انرژی این کشورها کمک کرده و تنوع اقتصادی آنها را افزایش دهند. در این مقاله، تیم آسان مشاور با هدف ارائه اطلاعات لازم به سرمایه‌ گذاران و ذینفعان علاقه‌مند به این حوزه در تلاش است تا به آن ها کمک کند، که تصمیم آگاهانه ای در مورد احداث مینی پالایشگاه در کشور خود اتخاذ کنند.

 

 

تعریف مینی پالایشگاه و انواع آن

مینی پالایشگاه ها یا مینی ریفاینری ها (Mini Refinery) تأسیسات کوچک تری برای تصفیه نفت خام هستند که در مقایسه با پالایشگاه های سنتی، ظرفیت و پیچیدگی کمتری دارند. این تأسیسات معمولاً برای تولید فرآورده های نفتی با تقاضای بالا مانند بنزین، گازوئیل و نفت کوره طراحی شده اند. ظرفیت تولید مینی پالایشگاه ها از چند صد بشکه در روز تا چندین هزار بشکه در روز متغیر است. در حالی که پالایشگاه های سنتی می توانند تا چندین میلیون بشکه در روز نفت خام را تصفیه کنند.

 

بررسی انواع مینی پالایشگاه ها

مینی پالایشگاه‌ ها را می‌توان بر اساس معیارهای مختلفی دسته‌بندی کرد. یکی از دسته‌بندی‌ های رایج، بر اساس نوع خوراک مینی پالایشگاه است:

مینی پالایشگاه‌ های نفت خام: این نوع از مینی پالایشگاه‌ها برای فرآوری نفت خام و تبدیل آن به فرآورده‌های نفتی مانند بنزین، گازوئیل، نفت کوره و سوخت هواپیما طراحی شده‌اند.

مینی پالایشگاه ‌های میعانات گازی: این مینی پالایشگاه‌ها برای فرآوری میعانات گازی و تبدیل آن به فرآورده‌های نفتی مانند بنزین، گازوئیل و گاز مایع طراحی شده‌اند.

مینی پالایشگاه‌ های ضایعات نفتی: این نوع مینی پالایشگاه‌ها برای فرآوری ضایعات نفتی مانند روغن‌های مصرف‌شده و لجن‌های نفتی و تبدیل آنها به فرآورده‌های نفتی قابل استفاده مجدد طراحی شده‌اند.

دسته‌ بندی دیگر مینی پالایشگاه‌ها، بر اساس فناوری مورد استفاده در آنها است:

مینی پالایشگاه‌ های تقطیر: این نوع پالایشگاه ‌ها از ساده‌ترین فناوری‌ها برای جداسازی فرآورده‌های نفتی مختلف از نفت خام یا میعانات گازی استفاده می‌کنند.

مینی پالایشگاه ‌های کراکینگ: این نوع پالایشگاه‌ ها از فناوری کراکینگ برای شکستن مولکول‌های هیدروکربنی موجود در نفت خام یا میعانات گازی به مولکول‌های کوچکتر و تولید فرآورده‌های نفتی با ارزش بیشتر مانند بنزین و گازوئیل استفاده می‌کنند.

مینی پالایشگاه ‌های هیدروژن‌ دار: این پالایشگاه‌ها از فناوری هیدروژن‌دار کردن برای حذف ناخالصی‌ها از فرآورده‌های نفتی و بهبود کیفیت آنها استفاده می‌کنند.

علاوه بر این دسته‌بندی‌ ها، مینی پالایشگاه‌ها را می‌توان بر اساس ظرفیت تولید، نوع فرآورده‌های تولیدی، و محل احداث نیز دسته‌بندی کرد. انتخاب نوع مناسب مینی پالایشگاه به عوامل مختلفی مانند دسترسی به خوراک، منابع مالی، تقاضا برای فرآورده‌های نفتی در منطقه و قوانین و مقررات زیست‌محیطی بستگی دارد.

 

وظایف اصلی مینی پالایشگاه ها

افزایش نگرانی های زیست محیطی، تقاضا برای مینی پالایشگاه ها با آلایندگی کمتر را افزایش داده است. مینی پالایشگاه های مدرن به طور کلی نسبت به پالایشگاه های سنتی آلایندگی کمتری دارند. امروزه، این پالایشگاه های با مقیاس کوچک در سراسر جهان در حال راه اندازی هستند. این پالایشگاه های با مقیاس کوچک، نقش مهمی در تأمین تقاضای فزاینده برای فرآورده های نفتی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه ایفا می کنند.

مینی پالایشگاه ها وظایف مختلفی را در زنجیره تامین نفت و گاز ایفا می کنند. وظایف اصلی آنها عبارتند از:

۱) تصفیه نفت خام: این پالایشگاه ها نفت خام را به فرآورده های نفتی مختلف مانند بنزین، گازوئیل، نفت کوره، نفت سفید، حلال ها و مواد شیمیایی تبدیل می کنند. این فرآیند شامل جداسازی نفت خام به اجزای مختلف با استفاده از فرآیندهای مختلف پالایش مانند تقطیر، کراکینگ و تصفیه می شود.

۲) تامین فرآورده های نفتی: این نوع پالایشگاه ها فرآورده های نفتی مورد نیاز را برای مصارف مختلف مانند حمل و نقل، صنعت، کشاورزی و مصارف خانگی تامین می کنند. این امر به ویژه در مناطقی که به پالایشگاه های بزرگ و سنتی دسترسی ندارند، حائز اهمیت است.

۳) افزایش انعطاف پذیری در زنجیره تامین: این پالایشگاه ها به دلیل اندازه کوچکتر و انعطاف پذیری بیشتر، می توانند به سرعت با تغییرات تقاضای بازار برای فرآورده های نفتی مختلف تطبیق پیدا کنند. این امر می تواند به ثبات قیمت ها و جلوگیری از کمبود فرآورده های نفتی کمک کند.

۴) ترویج توسعه اقتصادی: پالایشگاه های با مقیاس کوچک می توانند با ایجاد فرصت های شغلی و رونق اقتصادی، به توسعه اقتصادی در مناطق محلی کمک کنند.

۵) کاهش وابستگی به واردات: این پالایشگاه ها می توانند با تولید فرآورده های نفتی در داخل کشور، وابستگی به واردات این فرآورده ها را کاهش دهند. این امر می تواند امنیت انرژی کشور را افزایش دهد و از خروج ارز جلوگیری کند.

۶) حفاظت از محیط زیست: این نوع پالایشگاه های مدرن از فناوری های جدیدی برای کاهش آلایندگی ها استفاده می کنند. این امر می تواند به حفاظت از محیط زیست و کاهش اثرات مخرب آلودگی هوا کمک کند.

در مجموع، مینی پالایشگاه ها نقش مهمی در صنعت نفت و گاز ایفا می کنند. آنها می توانند به تامین تقاضای فزاینده برای فرآورده های نفتی، ترویج توسعه اقتصادی و حفاظت از محیط زیست کمک کنند. در ادامه به بررسی یک سری از مزایای وجود مینی پالایشگاه ها می پردازیم.

 

 

مزایای مینی پالایشگاه ها

پالایشگاه ها با مقیاس کوچک در مقایسه با پالایشگاه های سنتی، مزایای متعددی دارند که آنها را به گزینه ای جذاب برای سرمایه گذاران، کارآفرینان و دولت ها تبدیل می کند. برخی از مهمترین مزایای مینی پالایشگاه ها عبارتند از:

۱) سرمایه گذاری اولیه کمتر: این پالایشگاه ها به طور قابل توجهی به سرمایه گذاری اولیه کمتری نسبت به پالایشگاه های سنتی نیاز دارند. این امر آنها را برای سرمایه گذاران کوچکتر و کارآفرینانی که ممکن است منابع کافی برای ساخت یک پالایشگاه بزرگ را نداشته باشند، جذاب تر می کند.

۲) انعطاف پذیری بیشتر: این پالایشگاه ها به دلیل اندازه کوچکتر و طراحی مدولار، انعطاف پذیری بیشتری نسبت به پالایشگاه های سنتی دارند. این امر به آنها امکان می دهد تا به سرعت با تغییرات تقاضای بازار برای فرآورده های نفتی مختلف تطبیق پیدا کنند. به عنوان مثال، یک مینی پالایشگاه می تواند به سرعت تولید بنزین خود را افزایش دهد و در عین حال تولید گازوئیل خود را کاهش دهد تا با افزایش تقاضای بنزین در فصل تابستان مطابقت داشته باشد.

۳) مکان یابی آسان تر: این نوع پالایشگاه ها به دلیل اندازه کوچکتر، می توانند در مکان های مختلفی از جمله مناطق روستایی و صنعتی راه اندازی شوند. این امر می تواند به توزیع عادلانه تر ثروت و ایجاد فرصت های شغلی در مناطق کمتر توسعه یافته کمک کند.

۴) زمان ساخت کوتاه تر: این نوع پالایشگاه ها به دلیل طراحی مدولار و پیش ساخته، می توانند در مدت زمان کوتاه تری نسبت به پالایشگاه های سنتی ساخته و راه اندازی شوند. این امر می تواند به سرمایه گذاران بازگشت سرمایه سریع تری را ارائه دهد.

۵) پشتیبانی از صنایع محلی: این پالایشگاه ها می توانند با تولید فرآورده های نفتی خاص، نیازهای صنایع محلی را برآورده کنند و به این ترتیب به رونق اقتصادی در منطقه کمک کنند.

۶) امنیت انرژی: این پالایشگاه ها همچنین می توانند با تولید فرآورده های نفتی در داخل کشور، وابستگی به واردات این فرآورده ها را کاهش دهند و امنیت انرژی کشور را افزایش دهند.

۷) ایجاد فرصت های شغلی: این نوع پالایشگاه ها می توانند با ایجاد فرصت های شغلی در مراحل مختلف ساخت، راه اندازی و عملیات، به اشتغال زایی در منطقه کمک کنند.

در کنار مزایای ذکر شده، این نوع پالایشگاه ها معایبی نیز دارند که باید قبل از سرمایه گذاری در نظر گرفته شود. این معایب عبارتند از:

۱) ظرفیت تولید پایین تر: این پالایشگاه ها همجنین به طور کلی ظرفیت تولید پایین تری نسبت به پالایشگاه های سنتی دارند.

۲) دسترسی محدود به مواد اولیه: این پالایشگاه ها ممکن است در دسترسی به مواد اولیه با کیفیت بالا، مانند نفت خام سبک، با چالش هایی روبرو شوند.

۳) فناوری محدودتر: انی پالایشگاه ها ممکن است به دلیل محدودیت های بودجه، به جدیدترین فناوری های پالایش دسترسی نداشته باشند.

با وجود این معایب، مینی پالایشگاه ها می توانند نقش مهمی در تامین تقاضای فزاینده برای فرآورده های نفتی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه ایفا کنند. پیشرفت های تکنولوژی و کاهش هزینه ها، مینی پالایشگاه ها را به گزینه ای جذاب تر برای سرمایه گذاران و دولت ها تبدیل می کند.

 

مراحل راه اندازی مینی پالایشگاه (مینی ریفاینری)

احداث مینی پالایشگاه فرآیندی پیچیده است که نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، مطالعات فنی و اقتصادی، تامین منابع مالی و تجهیزات مناسب، و رعایت الزامات قانونی و زیست‌محیطی است. در اینجا به برخی از راهکارهای کلیدی برای احداث مینی پالایشگاه اشاره می‌کنیم:

۱) انجام مطالعات امکان‌سنجی

قبل از هر اقدامی، باید مطالعات امکان‌سنجی جامعی انجام شود تا از نظر فنی و اقتصادی توجیه‌ پذیری احداث مینی پالایشگاه در منطقه مورد نظر بررسی شود. این مطالعات باید شامل بررسی عواملی مانند دسترسی به خوراک، تقاضا برای فرآورده‌های نفتی، هزینه‌های ساخت و راه‌اندازی، و سودآوری پروژه باشد.

۲) انتخاب نوع مناسب مینی پالایشگاه

با توجه به نتایج مطالعات امکان‌سنجی، باید نوع مناسب مینی پالایشگاه با توجه به عواملی مانند نوع خوراک، ظرفیت تولید، فرآورده‌های تولیدی، و فناوری مورد استفاده انتخاب شود.

۳) تامین منابع مالی

احداث این نوع پالایشگاه ها نیازمند سرمایه‌گذاری قابل توجهی است. منابع مالی این پروژه می‌تواند از طریق آورده سهامداران، وام بانکی، یا سرمایه‌گذاری خارجی تامین شود.

۴) اخذ مجوزهای لازم

برای احداث این نوع پالایشگاه ها، باید مجوزهای لازم از مراجع ذیصلاح مانند سازمان حفاظت محیط زیست، وزارت نفت، و شهرداری اخذ شود.

۵) انتخاب پیمانکار واجد شرایط

انتخاب یک پیمانکار واجد شرایط و با تجربه در احداث مینی پالایشگاه از اهمیت بالایی برخوردار است.

۶) تهیه تجهیزات و مواد

تجهیزات و مواد مورد نیاز برای احداث مینی پالایشگاه باید از منابع معتبر و با کیفیت بالا تهیه شوند.

۷) نظارت بر اجرای پروژه

باید نظارت دقیقی بر اجرای پروژه از نظر فنی، مالی و زمانی انجام شود تا پروژه طبق برنامه و با کیفیت مطلوب به اتمام برسد.

۸) آموزش و پرورش کارکنان

باید کارکنان مورد نیاز برای بهره‌برداری و نگهداری از مینی پالایشگاه آموزش‌های لازم را ببینند.

۹) رعایت الزامات زیست‌محیطی

در تمام مراحل احداث و بهره‌برداری از این پالایشگاه ها، باید الزامات زیست‌ محیطی به طور کامل رعایت شود.

۱۰) بازاریابی و فروش فرآورده‌های نفتی

باید برنامه‌ای برای بازاریابی و فروش فرآورده‌های نفتی تولیدی مینی پالایشگاه تدوین شود. علاوه بر این راهکارهای کلی، نکات دیگری نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شود، از جمله:

انتخاب محل مناسب برای احداث مینی پالایشگاه: محل احداث این پالایشگاه ها باید به گونه‌ای انتخاب شود که دسترسی به خوراک، حمل و نقل فرآورده‌های تولیدی، و دفع ضایعات به سهولت انجام شود.

استفاده از فناوری‌های نوین: استفاده از فناوری‌ های نوین در احداث و بهره‌برداری از مینی پالایشگاه می‌تواند به افزایش راندمان، کاهش هزینه‌ها، و ارتقای کیفیت فرآورده‌های تولیدی کمک کند.

مدیریت ریسک: در هر پروژه، ریسک‌هایی وجود دارد که باید شناسایی و مدیریت شوند. در احداث مینی پالایشگاه، ریسک‌هایی مانند نوسانات قیمت نفت خام، مشکلات تامین خوراک، و تغییرات در قوانین و مقررات وجود دارد.

با رعایت این راهکارها و نکات، می‌توان احتمال موفقیت در احداث مینی پالایشگاه را افزایش داد.

 

 

محصولات تولیدی مینی پالایشگاه ها

محصولات تولیدی این پالایشگاه ها به نوع خوراک، فناوری مورد استفاده و ظرفیت تولید آنها بستگی دارد. با این حال، به طور کلی، مینی پالایشگاه‌ها می‌توانند طیف وسیعی از فرآورده‌های نفتی را تولید کنند، از جمله:

فرآورده‌ های نفتی سبک

بنزین: پرکاربردترین سوخت برای موتورهای احتراق داخلی در خودروها و موتورسیکلت‌ ها.

گازوئیل: سوخت مورد استفاده در موتورهای دیزلی در کامیون‌ها، اتوبوس‌ها، ماشین‌ آلات کشاورزی و سایر وسایل نقلیه.

نفت سفید: سوختی که برای گرمایش، پخت و پز و روشنایی استفاده می‌شود.

گاز مایع : سوختی که برای پخت و پز، گرمایش و مصارف صنعتی استفاده می‌شود.

فرآورده‌ های نفتی سنگین

نفت کوره: سوختی که برای تولید برق، گرمایش و مصارف صنعتی استفاده می‌شود.

قیر: ماده‌ای که برای ساخت جاده‌ها، بام‌ها و عایق‌ها استفاده می‌شود.

روغن ‌های پایه: مواد اولیه برای تولید روانکارها، گریس‌ها و سایر محصولات نفتی.

سایر فرآورده‌ ها

گاز طبیعی: سوختی که برای تولید برق، گرمایش و مصارف صنعتی استفاده می‌شود.

پروپان: سوختی که برای پخت و پز، گرمایش و مصارف صنعتی استفاده می‌شود.

گوگرد: ماده‌ای که برای تولید اسید سولفوریک و سایر مواد شیمیایی استفاده می‌شود.

علاوه بر این محصولات، برخی از مینی پالایشگاه‌ها می‌توانند محصولات جانبی دیگری مانند آسفالت، حلال‌ ها و مواد افزودنی سوخت نیز تولید کنند. ظرفیت تولید این نوع پالایشگاه ها می‌تواند از چند صد بشکه در روز تا چندین هزار بشکه در روز متغیر باشد. مینی پالایشگاه‌ های با ظرفیت کمتر معمولاً برای تولید فرآورده‌های نفتی سبک مانند بنزین و گازوئیل طراحی شده‌اند، در حالی که مینی پالایشگاه‌ های با ظرفیت بیشتر می‌توانند طیف وسیع‌تری از فرآورده‌های نفتی را تولید کنند. انتخاب نوع فرآورده‌های تولیدی مینی پالایشگاه به عوامل مختلفی مانند تقاضا برای فرآورده‌ های نفتی در منطقه، قیمت مواد اولیه، و مقررات زیست‌محیطی بستگی دارد.

 

 

تحلیل SWOT مربوط به احداث مینی پالایشگاه در ایران

نقاط قوت (Strengths):

سرمایه‌گذاری اولیه کمتر: مینی پالایشگاه‌ ها در مقایسه با پالایشگاه‌ های سنتی به سرمایه‌ گذاری اولیه کمتری نیاز دارند. این امر می‌تواند آنها را برای سرمایه‌گذاران داخلی و بخش خصوصی جذاب‌تر کند.

انعطاف‌ پذیری بیشتر: این پالایشگاه ها می‌توانند به سرعت و به آسانی برای تولید فرآورده‌های نفتی جدید یا مطابق با تقاضای بازار راه‌اندازی یا تغییر کاربری داده شوند.

سهولت ساخت و راه ‌اندازی: این نوع پالایشگاه ها از فناوری‌ های ساده‌تر و تجهیزات کوچک‌تر استفاده می‌کنند که به معنای ساخت و راه‌اندازی سریع‌تر و آسان‌تر آنها است.

ایجاد اشتغال: احداث و بهره‌برداری از این پالایشگاه ها می‌تواند به طور مستقیم و غیرمستقیم برای افراد زیادی اشتغال ایجاد کند.

کاهش وابستگی به واردات: با افزایش تولید فرآورده‌های نفتی در داخل کشور، می‌توان وابستگی به واردات این فرآورده‌ها را کاهش داد.

تأمین امنیت انرژی: احداث مینی پالایشگاه‌ها می‌تواند به تنوع‌بخشی به منابع تامین فرآورده‌های نفتی و افزایش امنیت انرژی کشور کمک کند.

تمرکز بر مناطق محروم: احداث مینی پالایشگاه‌ها در مناطق محروم می‌تواند به توسعه اقتصادی این مناطق و ایجاد فرصت‌های شغلی جدید کمک کند.

نقاط ضعف (Weaknesses):

دسترسی به خوراک: یکی از اصلی‌ترین چالش‌های احداث این نوع پالایشگاه ها در ایران، دسترسی به خوراک مناسب مانند نفت خام و میعانات گازی است.

تأمین مالی: تامین منابع مالی مورد نیاز برای احداث این پالایشگاه می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، به خصوص برای بخش خصوصی.

مقررات و مجوزها: برای احداث این پالایشگاه ها، باید مجوزهای لازم از مراجع ذیصلاح مانند سازمان حفاظت محیط زیست و وزارت نفت اخذ شود.

فناوری: برای احداث و بهره‌برداری از مینی پالایشگاه به دانش فنی و فناوری مناسب نیاز است.

رقابت: مینی پالایشگاه‌ها باید در بازار رقابتی با پالایشگاه‌ های سنتی و واردکنندگان فرآورده‌های نفتی رقابت کنند.

مسائل زیست‌محیطی: مینی پالایشگاه‌ها باید به طور کامل الزامات زیست‌محیطی را رعایت کنند تا از آلودگی هوا و آب جلوگیری شود.

کمبود نیروی انسانی متخصص: کمبود نیروی انسانی متخصص در زمینه احداث و بهره‌برداری از مینی پالایشگاه‌ها می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.

فرصت‌ها (Opportunities):

افزایش تقاضای داخلی برای فرآورده‌ های نفتی: تقاضای داخلی برای فرآورده‌های نفتی در ایران رو به افزایش است و این امر فرصتی مناسب برای احداث مینی پالایشگاه‌ها و افزایش تولید این فرآورده‌ها در داخل کشور است.

حمایت دولت: دولت ایران از احداث این نوع پالایشگاه ها در کشور حمایت می‌کند و این امر می‌تواند به تسهیل فرآیند احداث و بهره‌برداری از این تاسیسات کمک کند.

جذب سرمایه‌ گذاری خارجی: ایران می‌تواند با ارائه مشوق‌ های مناسب به سرمایه‌گذاران خارجی، آنها را به سرمایه‌گذاری در احداث مینی پالایشگاه‌ها در کشور جذب کند.

استفاده از فناوری‌ های نوین: استفاده از فناوری‌ های نوین در احداث و بهره‌ برداری از این پالایشگاه ها می‌تواند به افزایش راندمان، کاهش هزینه‌ها و ارتقای کیفیت فرآورده‌های تولیدی کمک کند.

صادرات فرآورده‌ های نفتی: با افزایش تولید فرآورده‌های نفتی در داخل کشور، می‌توان مازاد این فرآورده‌ها را به کشورهای دیگر صادر کرد.

تهدیدات (Threats):

نوسانات قیمت نفت خام: نوسانات قیمت نفت خام می‌تواند بر سودآوری مینی پالایشگاه‌ها تاثیر منفی بگذارد.

تحریم‌ها: تحریم‌های اقتصادی علیه ایران می‌تواند دسترسی به منابع مالی و فناوری را برای احداث مینی پالایشگاه‌ها دشوار کند.

مقررات زیست‌محیطی سختگیرانه‌ تر: وضع مقررات زیست‌محیطی سختگیرانه‌ تر می‌تواند هزینه‌های احداث و بهره‌برداری از مینی پالایشگاه‌ها را افزایش دهد.

رقابت از سوی کشورهای دیگر: کشورهای دیگر در حال احداث این نوع پالایشگاه ها هستند و این امر می‌تواند رقابت را در بازار فرآورده‌های نفتی افزایش دهد.

 

بررسی شاخص های مالی مرتبط با احداث مینی پالایشگاه

ظرفیت خوراک روزانه: ۳۰۰۰ بشکه در روز

مساحت زمین مورد نیاز: ۳۰۰۰۰ مترمربع

زیربنای ساختمان ها: ۱۱۰۰۰ مترمربع

تعداد نیروی انسانی موردنیاز: ۵۶ نفر

میزان سرمایه گذاری ثابت: ۷۷.۵ میلیارد تومان

ارزش ماشین آلات و تجهیزات: ۲۸.۳ میلیارد تومان

نرخ بازده داخلی: ۳۷ درصد

 

در نهایت

مینی پالایشگاه‌ها تاسیسات کوچک‌تر و ساده‌تر برای تصفیه نفت خام و میعانات گازی هستند که در مقایسه با پالایشگاه‌های سنتی، ظرفیت و پیچیدگی کمتری دارند. این نوع پالایشگاه ها می‌توانند نقش مهمی در تامین تقاضای فزاینده برای فرآورده‌های نفتی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه ایفا کنند.